KLIK HIER VOOR INFORMATIE |
RUNDVEE-INSEMINATIEEN VRUCHTBAARHEIDSPROBLEMEN BIJ KOEIEN |
CLICK HERE FOR |
Alle vogels, reptielen en amfibieën beschikken over slechts één uitscheidingsopening voor zowel faeces, en urine, als voor de genitale afscheidingen. Een dergelijke uitscheidingsopening noemt men een cloaca. Koeien hebben normaliter wel een gescheiden aarsopening voor uitscheiding van de vaste uitwerpselen, maar in uitzonderingsgevallen doet het voornoemde verschijnsel zich als afwijking ook bij koeien voor. Deze afwijking is een van de vormen waarin de aandoening anusatresie zich voordoet.
De afwijking cloaca is normaal gesproken een congenitale afwijking. Soms doet zich bij koeien echter ook wel eens een geval voor van een afwijking die sterk aan een cloaca doet denken, maar die door inscheuring bij het afkalven is ontstaan. Het vervelende bij deze afwijkingen bij koeien is dat er bij de inseminatie faeces in de vagina blijkt voor te komen. Vanzelfsprekend is dat niet bevordelijk voor het regeneratievermogen van de betreffende koe. In de schede van een dergelijke koe is de viezigheid van dien mate dat men zich natuurlijk afvraagt of zij wel ooit drachtig zal gaan worden. Wat de gezondheid van dergelijke koeien betreft, is een schedeontsteking wel het minste wat men kan verwachten. Laat staan een baarmoederontsteking.
Toch worden dergelijke koeien wel drachtig. Het probleem vertoont zich namelijk vaak in alle hevigheid bij koeien die kort tevoren hebben afgekalfd. Dat betekent dat juist die koeien al eerder eens drachtig zijn geworden. Omdat het vrijwel steeds een congenitale afwijking betreft, zijn die koeien dus ook drachtig geworden in een situatie waarbij dit probleem zich al voordeed. Na afkalven verergert zich de toestand bij die koe wel in erge mate. De baarmoederhals is dan een tijdlang niet goed gesloten. En de baarmoeder is dan gedurende een bepaalde tijd betrekkelijk groot en zwaar. Het gewicht van de baarmoeder veroorzaakt dat de afwijkende aarsopening nog dieper in het bekken van de koe komt te liggen. Een groter gedeelte van de faeces zal in die situatie in de vagina van de koe achterblijven.
Als men als veehouder een dergelijke afwijking bij een koe opmerkt, is het zaak om zo gauw mogelijk na afkalven voor die koe hulp en advies van een veterinair te vragen. Als het proces van involueren van de baarmoeder door ingrijpen van de veterinair wordt versneld, lijkt er flink meer kans dan anders te bestaan dat een dergelijke koe nog enigszins binnen een redelijke termijn opnieuw weer drachtig wordt. Bij een goed geïnvolueerde baarmoeder zal de cervix voor afsluiting van de baarmoeder zorgen. En in die situatie zal er geen faeces meer in de baarmoeder terecht kunnen komen.
Als veehouder zal men er ook goed aan doen om zo lang met het laten insemineren van een dergelijke koe te wachten, tot de baarmoeder goed is geïnvolueerd. Begint men daar eerder mee, dan maakt men onnodige kosten. En men loopt dan een niet gering risico dat de eventuele baarmoederontsteking door de inseminatie verergert. Als inseminator kan men bij een dergelijke koe nog wel trachten te voorkomen dat er veel faeces en smetstof tijdens de inseminatie in de baarmoeder terecht komen. Namelijk door gebruikt te maken van een plastic pistolethoesje. Een dergelijk hoesje wordt pas open getrokken als de pistolet zich in de externe baarmoedermond bevindt. En aldus kan de pistolet dan zo hygiënisch mogelijk de cervix worden ingevoerd.
Omdat het hier meestal om een congenitale afwijking gaat, met mogelijk een erfelijke component, is het voor de veehouder niet verstandig om van een dergelijke koe een kalf voor de fokkerij aan te houden. Als het betreffende probleem zich plotseling, en vrij frequent op het bepaalde bedrijf blijkt voor te doen, moet men overigens wel goed nagaan of er ook invloeden vanuit het milieu als oorzaak kunnen worden verondersteld.